аўтараў
падзей
Сартаваць па даце падзеі 1-6 из 6 Сартаваць па даце публікацыі 05.09.1942 Гэта вайна - 1 У веску, дзе жыў Мікола Бусел, вечарамі, або ноччу, часценька наведваліся партызаны. Хату Буслоў яны абходзілі бокам, можа таму, што тут жыла сям’я рэпрэсіраванага ў 37 годзе мельніка, а можа яшчэ па якой прычыне...Ещё 14.10.2016 15:59 12.09.1942 Гэта вайна - 2 Дзесьці праз тыдзень, к тетцы Агашы, што жыла побач, падвячоркам заехалі партызаны. Калі яны зайшлі ў хату, Мікола, нядоўга разважаючы, набраў у кішэні падалак, пралез праз дзіравы тын на другі двор і стаў частаваць каня...Ещё 14.10.2016 16:00 19.09.1942 Гэта вайна - 3 -Камандзір сказаў што возьме цябе толькі тады, калі дабудзеш зброю. Яму патрэбны байцы, а бульбу чысціць есць каму, - адрапартаваў ранішні госць і хуценька пайшоў...Ещё 14.10.2016 16:01 02.10.1942 Гэта вайна - 4 Пошукі зброі былі доўгімі. Нарэшце яму пашанцавала. Каля мастка, на дне ракі, мо з дзесятага нырца ён знайшоў вінтоўку. Каб ніхто не ўбачыў яго знаходку, Мікола старанна загарнуў зброю ў анучу, а вечарам перанес і схаваў яе ў хляве...Ещё 14.10.2016 16:04 17.10.1942 Гэта вайна - 5 Маці хуценька паставіла ў печ чыгуны, каб пракіпяціць Міколаву вопратку і стала гатаваць ежу, а хлопец пайшоў памыцца. Пакуль ён мыўся, Іванка схапіў зброю, што стаяла каля дзвярэй, і стаў з ёю гуляць. Нечакана вінтоўка стрэльнула і куля папала ў шафу...Ещё 14.10.2016 16:07 21.12.1942 Гэта вайна - 6 Тое, што ён убачыў не вытрамаў бы і сталы мужчына: каля печы сядзелі маці з Іванкам, але яны былі попельныя. Хлопец закрычаў немым голасам і ўпаў на калені. Дрыжачымі рукамі ен дакрануўся да попельнай статуі і яна, нібы развітваючыся, павольна рассыпалася...Ещё 14.10.2016 16:09 1-6 из 6