|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Помочь проекту |
|
|
 |
09.05.1947
|
|
| І вось яны, Шастакі, сабраліся за вялікім сталом, старыя і маладыя, падлеткі і дзеці, а ў цэнтры быў Вінцэсь з сынам, вельмі падобныя адзін да аднаго. “Скора сем дзесяткаў, а будаваць яшчэ колькі трэба, хіба сын паможа. Ці ўцячэш?” Не, сын не збіраецца ўцякаць...Чытаць далей |
|
|
25.09.1942
|
|
| Уначы пабразгалі ў шыбу, Марыля пайшла адчыняць, войкнула ў сенцах так, што Вінцэсь падняўся таксама, але ў хату ўвайшлі, і знаёмы голас сына Алёшкі загадаў не запальваць святла. “Сынок!..” Колькі месяцаў аб іх нічога не было чуваць!..Чытаць далей |
|
|
30.09.1942
|
|
| Нехта з сяла (здагадваліся, што Ігнась Анцаловіч, гультаяваты прайдзісвет, які неяк сказаў, што “цяпер канец Шастакоўцы”) шапнуў у паліцэйскае вуха, што кароў адагнаў Вінцэсь. Па яго прыйшлі і, груба пхнучы аўтаматамі ў спіну, пагналі ў мястэчка. “Чорныя бобікі” здзекваліся з яго ўсю дарогу...Чытаць далей |
|
|
|
|
На карце адлюстраваны 200 выпадковых падзей.
|
|
|
Кожнаму з нас ёсць аб чым успомніць… У кожнай сям’і з пакалення ў пакаленне пераказваюцца смешныя і сумныя, горкія ці гераічныя падзеі, якія ператвараюцца ў сямейныя легенды. Мы абавязаны гэта захаваць. Не дайце памерці гісторыі сваёй сям’і. Напішыце аб ёй тут. Напішыце аб тым, што здарылася з вамі. Пакіньте вялікую гісторыю гісторыкам. напішыце сумленную гісторыю самі. Запрашаем на сайт Memuarist.com! | Тут вы можаце: Знайсці цікавыя Вам падзеі. Прачытаць падзеі ў перакладзе з іншых моў. Размесціць свае ўспаміны. |
|
|
|
| Усе падзеі |
|
|
| Нехта з сяла (здагадваліся, што Ігнась Анцаловіч, гультаяваты прайдзісвет, які неяк сказаў, што “цяпер канец Шастакоўцы”) шапнуў у паліцэйскае вуха, што кароў адагнаў Вінцэсь. Па яго прыйшлі і, груба пхнучы аўтаматамі ў спіну, пагналі ў мястэчка. “Чорныя бобікі” здзекваліся з яго ўсю дарогу...Чытаць далей |
|
|
|
| І вось яны, Шастакі, сабраліся за вялікім сталом, старыя і маладыя, падлеткі і дзеці, а ў цэнтры быў Вінцэсь з сынам, вельмі падобныя адзін да аднаго. “Скора сем дзесяткаў, а будаваць яшчэ колькі трэба, хіба сын паможа. Ці ўцячэш?” Не, сын не збіраецца ўцякаць...Чытаць далей |
|
|
|
| Уначы пабразгалі ў шыбу, Марыля пайшла адчыняць, войкнула ў сенцах так, што Вінцэсь падняўся таксама, але ў хату ўвайшлі, і знаёмы голас сына Алёшкі загадаў не запальваць святла. “Сынок!..” Колькі месяцаў аб іх нічога не было чуваць!..Чытаць далей |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Свободное копирование
