|
|
|
|
|
Помочь проекту |
|
|
|
15.09.1947
|
|
Пасля вайны наша сям’я, як і ўсе іншыя, жыла бедна, але дружна. Я ніколі не чула разладу, дзяльбы грошай, папрокаў. У гаспадарцы была карова, набытая пасля вайны, была свіння, але карміць яе не было чым...Чытаць далей |
|
|
14.04.1949
|
|
Пасля другога арышту Барыса вясной 1949 года бабуля, як магла, падтрымлівала яго. Памятаю, як рыхтаваліся тварожныя сыры для адпраўкі ў Сібір, папярэдне высушыўшы іх у печы, каб не папсаваліся ў дарозе. Барыс Мікуліч успамінае, як дораг быў яму гэты клопат...Чытаць далей |
|
|
10.09.1947
|
|
У 1947 годзе, калі мне было сем гадоў, я ўпершыню ўбачыла Барыса Мікуліча ў вёсцы Церахавічы (ўскраіна Лагойска) у свайго дзядулі — Мікуліча Вінцэся Антонавіча. Барыс мне запомніўся мужчынам сярэдняга росту, сівы, стройны, хуткі ў размове і рухах...Чытаць далей |
|
|
|
|
На карце адлюстраваны 200 выпадковых падзей.
|
|
|
Кожнаму з нас ёсць аб чым успомніць… У кожнай сям’і з пакалення ў пакаленне пераказваюцца смешныя і сумныя, горкія ці гераічныя падзеі, якія ператвараюцца ў сямейныя легенды. Мы абавязаны гэта захаваць. Не дайце памерці гісторыі сваёй сям’і. Напішыце аб ёй тут. Напішыце аб тым, што здарылася з вамі. Пакіньте вялікую гісторыю гісторыкам. напішыце сумленную гісторыю самі. Запрашаем на сайт Memuarist.com! | Тут вы можаце: Знайсці цікавыя Вам падзеі. Прачытаць падзеі ў перакладзе з іншых моў. Размесціць свае ўспаміны. |
|
|
Усе падзеі |
|
Пасля вайны наша сям’я, як і ўсе іншыя, жыла бедна, але дружна. Я ніколі не чула разладу, дзяльбы грошай, папрокаў. У гаспадарцы была карова, набытая пасля вайны, была свіння, але карміць яе не было чым...Чытаць далей |
|
|
У 1947 годзе, калі мне было сем гадоў, я ўпершыню ўбачыла Барыса Мікуліча ў вёсцы Церахавічы (ўскраіна Лагойска) у свайго дзядулі — Мікуліча Вінцэся Антонавіча. Барыс мне запомніўся мужчынам сярэдняга росту, сівы, стройны, хуткі ў размове і рухах...Чытаць далей |
|
|
Пасля другога арышту Барыса вясной 1949 года бабуля, як магла, падтрымлівала яго. Памятаю, як рыхтаваліся тварожныя сыры для адпраўкі ў Сібір, папярэдне высушыўшы іх у печы, каб не папсаваліся ў дарозе. Барыс Мікуліч успамінае, як дораг быў яму гэты клопат...Чытаць далей |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|